Zondag 30 juli
Vandaag een zonnige dag in het vooruitschiet, iets wat op het eiland niet vaak blijkt voor te komen horen we. We hebben dus reuze geluk.
Skye is het grootste eiland van de binnen-hybriden en is eigenlijk een schiereiland dus we kunnen straks op ons gemak verder reizen zonder ons druk te maken of we de ferry wel halen.
De uitzichten onderweg zijn werkelijk verbazingwekkend. Veel schapen uiteraard die ook zomaar langs de weg lopen ineens. Goed uitkijken dus tijdens het rijden. Diverse inhammen met mooie witte “dorpjes”. Ook regelmatig een vervallen huisje wat dan gewoon blijft staan en waarnaast dan iets nieuws is gebouwd. Dat zien we trouwens in heel Schotland wel.
Omdat we slingerend langs de kust rijden, zien we vaak andere uitzichten. We stoppen dan ook een paar keer om te genieten van de mooie views!
Ons eerste dorpje waar we stoppen is Portree. De dorpjes zijn dun bezaaid op Skye. En we gaan uiteraard naar het bekende straatje uit de reisgids met de mooie gekleurde huisjes. Haha, het blijken maar 4 gekleurde huisjes te zijn: typisch geschilderd voor de toeristen. Maar dat mag de pret niet drukken.
Na een pizza lunch rijden we verder want we willen niet de hele dag in de auto zitten maar ook nog een hike maken. En dat doen we bij de Old Man of Storr (49 meter hoge monogliet). Deze hike heeft 2 voetjes qua gradatie maar we vinden hem behoorlijk pittig op sommige plekken. We stijgen aardig met soms wat stenen trapjes afgewisseld met kronkelpaadjes. Boven op de berg doen we snel een vestje aan en laten we ons fotograferen: we hebben het weer gered.
Dit keer met de nodige midges (mugjes) onderweg. Daar zien we later vandaag de gevolgen van op onze armen, op ons hoofd en in het gezicht/hals.
En oh wat hebben we weer een mooie uitzichten: zee, groene bergen die eruit zien alsof ze met fluweel zijn behangen, rotsen en nog meer mensen die hijgend naar boven klimmen.
Werkelijk de moeite waard om deze klim te hebben gedaan. En we boffen dus met het zonnetje want het regent heel vaak op Skye horen we van de Schotten. Omdat we niet met de ferry terug hoeven zijn we niet aan een tijd geboden en rijden we verder op het eiland naar een waterval. Nou ja, deze valt wel wat tegen maar de steile rotspartijen die eindigen in de zee maken alles goed. Ook hier gaat de drone weer even opstijgen.
Daarna rijden we verder langs de kust met zijn ontelbare loslopende schapen, af en toe een huisje of een vervallen schuurtje. Wat een schoonheid. En af en toe even uitstappen bij een point of view. Omdat wij dit soort uitzichten niet kennen in Nederland vinden het wij het natuurlijk heel bijzonder.
We gaan fish & chips eten in Portree omdat we niet weten wanneer er weer een dorpje komt. En daar denken meer mensen zo over want de rij is behoorlijk lang. We raken aan de praat met Engelsen die onlangs van zuid Engeland naar Inverness zijn verhuisd. Corona heeft hen deze doorslag gegeven. Hij vindt het leven hier fantastisch (rustiger) en zijn vrouw moet nog wat wennen vertelt ze. Hier hebben ze voor weinig geld veel meer huis en tuin kunnen kopen. En omdat zij de gardener is (hoor je vaak in Engeland) was een tuin heel belangrijk. Hun dochters komen regelmatig een paar dagen langs.
Er was een foto van prince Charles en Camilla die bij deze vistent zijn geweest en we hoorden die Engelsen over prince Charlie praten, zodoende raakten we aan de praat. Ik vroeg of dat een mockingname was maar dat was niet zo. Ze moesten alleen nog ontzettend wennen aan King omdat zij hun hele leven een Queen hebben gehad (net zoals bij ons dus vertellen we: koningsdag wordt ook nog vaak Koninginnedag genoemd).
Nadat we ons maaltje hebben verorberd rijden we door naar ons hotel voor 1 overnachting omdat het te ver rijden was in 1 keer naar onze volgende bestemming. Het is tevens het duurste hotel van deze vakantie. Maar oh jee bij aankomst zien we al meteen dat dit het geld absoluut niet waard was. Gelukkig maar voor 1 nachtje. Armoedige receptie, vloerbedekking die stinkt naar natte hond (achteraf blijkt het wiet te zijn). Veel te kleine kamer met een bed wat al enige tijd aan vervanging toe is.
Of we nog een ontbijtje willen is de vraag a 15 pond pp. Nou laten we dat maar overslaan maar we worden getild waar we bijstaan.
We krijgen nog wel een tip van de serveerster in de bar voor een lekker tentje onderweg om te ontbijten.