Alweer bijna 4 weken geleden (op 19 juni, ik zal het niet snel vergeten) ben ik onder het mes gegaan: een kaakoperatie om een overbeet te corrigeren. Op medische indicatie: de overbeet was zo erg dat ik met de voorste tanden van de onderkaak de wortels aan het blootleggen was van de voortanden in de bovenkaak. Op den duur zou dat kunnen resulteren in het verlies van die voortanden.
De orthodontist en daarna ook de kaakchirurg hoefden dan ook niet lang na te denken of de ingreep nodig was. Wel over de volgorde van de behandeling: gebruikelijk is eerst boven- en onderbeugel plaatsen en na ruim een jaar de operatie. Omdat ze bang waren dat ik de slotjes van de onderbeugel zou afbijten, is de operatie heel ver naar voren gehaald. Na ongeveer een half jaar de bovenbeugel in te hebben gehad was het al tijd voor de operatie. Heel kort van te voren is nog de onderbeugel geplaatst in de hoop dat ik niets kapot zou knagen.
Bijkomstigheid: de planning om ook nog de 4daagse van Nijmegen te kunnen lopen. Volgens de arts kon ik voldoende herstellen in 4 weken. De 4daagse begint dinsdag 17 juli en is de operatie er 4 weken voor gepland. Die datum was pas relatief laat bekend omdat het ziekenhuis OK ruimte beschikbaar moet stellen.
Op de dag van de operatie zelf moest ik me al vroeg melden want ik was om 9.30 aan de beurt. Natuurlijk best zenuwachtig, het is tenslotte niet niets. Zou er veel pijn zijn na de operatie en hoe lang? Gaat de ingreep goed, is het resultaat goed? Ik had in ieder geval veel vertrouwen in de wat oudere arts/chirurg. Trouwens nog nooit zo vaak die twee dagen mijn naam, geboortedatum en reden van operatie moeten noemen die twee dagen. Nou ja, dan raak je je been niet per ongeluk kwijt zullen we maar denken!
Als je al probeert te ontdekken wanneer de narcose in werking treedt: niet gelukt. Als je weer kunt denken is dat na de operatie als je bijkomt. Zonder pijn, vast door de morfine. En je mag ijs eten/likken. En ze vertellen direct dat je de aanstaande twee weken geen koolzuurhoudende dranken mag drinken. Oef, dus ook geen bier!
Op de afdeling teruggekomen heb ik veel geslapen, vast de naweeën van de narcose. En icepacks op mijn kaken, tegen de zwelling.
Natuurlijk komt Marly ’s middags en ’s avonds langs! En de arts komt vroeg in de avond nog langs om te kijken. Hij is tevreden met het resultaat, de kaak staat mooi op z’n plek, flink naar voren. Mijn linkerwang/lip is gevoelloos dus daar moet een zenuw geraakt zijn, herstel kan weken of maanden duren. Hij vertelt ook dat rechts de ingreep een zogenaamde “bad split” heeft plaatsgevonden: de kaak is niet op de juiste plaats gebroken. Rechts is de kaak uiteindelijk 3 keer gebroken. Links is het wel goed gegaan.
Ik heb mijn eigen morfine pomp en die heb ik in die twee dagen 1 keer gebruikt: ’s nachts heb ik last van een lichte maar zeurende pijn. 1 druk op de knop werkt fantastisch! 🙂 Overigens moet je niet voor je rust naar een ziekenhuis gaan en denken rustig te kunnen slapen. Om de paar uur komen ze langs en worden hartslag, bloeddruk en temperatuur opgenomen en medicijnen uitgedeeld, is het niet voor jezelf dan wel voor de kamergenoten.
De tweede dag moest ik naar de poli voor foto’s en gesprek met arts. De foto’s zijn OK en ik voel me ook redelijk goed, dus mag ik aan het einde van de ochtend al naar huis.
Ja en dan begint het grote vertroetelen van de patiënt! Want die kan natuurlijk niets en moet op zijn wenken bediend worden! 🙂 Nou en dat is gelukt hoor, chapeau! Ik zie er trouwens uit als een hamster met zijn volledige wintervoorraad in zijn wangen: mega dik.
De ortho heeft nog een enorme bos bloemen gestuurd, dus ik denk dat ik een zeer goede patient ben, financieel gezien!
Nu, bijna 4 weken later dus, gaat het eigenlijk heel goed. Als weken geen pijnstillers meer, rechterkaak nog ietsje dikker dan de linker. De zwellingen zijn langzaam naar beneden gezakt. Ook zijn er in mijn hals bloeduitstortingen zichtbaar maar ook dat is al een heel stuk minder.
Kauwen mag en kan nog steeds niet dus ik eet eigenlijk met mijn tong om alles in 1 keer door te slikken. Stukjes kip gaan in de blender en dan door het eten. Veel rijst, vele vla, veel drinken.
Daarom nog aan de arts om bijvoeding gevraagd om de 4daagse door te komen. Dan verbruik je immers zoveel energie dat ik bang ben dat ik niet voldoende kan aanvullen.
Vol bewondering. Valt het je erg zwaar?
Ik bedoelde het lopen van de vierdaagse.
Kaakoperatie heeft geen invloed meer op het lopen. Wel heb ik bijvoeding zodat ik voldoende calorieën binnenkrijg want tijdens de vierdaagse verbruik je natuurlijk veel energie dir je niet goed kunt aanvullen omdat je niet alles kunt eten.