Na een dagje junglepark is het ook weer heerlijk om een dagje te luieren. Lekker rustig opstarten met een ontbijtje op het terras en daarna lekker bijkomen bij het zwembad.
Omdat er zoveel bananenplantages zijn op Tenerife besluiten Marco en ik te gaan googlen om zodoende te kijken of we ergens een plantage kunnen bezoeken.
Lees verder “Tenerife (7): laatste paar vakantiedagen”
Update: nu met foto’s.
Wat is vakantie op een eiland zonder een bezoek aan een waterpark met vette glijbanen en een dolfinarium…..
Gisteren dus lekker een dagje wezen glijden, spetteren, dolfijnenshow bewonderd en helaas ook wat verbrand.
De glijbanen waren er in vele soorten en afmetingen. En inderdaad Marly is niet zo’n waaghals dus ik heb ze niet allemaal uitgeprobeerd. De jongens natuurlijk wel. Hoewel er eentje bij was die alleen Jeroen heeft getrotseerd. Dat was echt een superstijl exemplaar die zowat recht naar beneden stortte. Ik schrok me echt te pletter toen ik zag dat Jeroen daar dus vanaf ging.
Lees verder “Tenerife (5): Aqualand”
Vandaag zijn we naar de Cheddar Grotten geweest, ja die van die Cheddar cheese. Slechts 20 minuten rijden van Burnham on Sea. Een toeristische dubbeldekker neemt ons mee naar boven door het hooggebergte. In Frankrijk zouden dit normale wegen en uitzichten zijn maar voor de Engelsen is dit heel speciaal. Toch mooi om te zien.
De bus keert en zet ons af bij de Cough’s Cage. Richard Cough is de ontdekker van deze grot. We nemen een Engelse audiotour die ons langzaam door de grot leidt. Er liggen heuse kazen te rijpen in deze grot maar die zijn niet aan ons besteed.
Lees verder “Engeland: Cheddar Gorge and lots of camping fun”
Op dinsdag 22 januari 2013 is Poes Pebbles gesteriliseerd. Ze is nu 8 maanden en dus tijd om een stokje te steken voor het eventuele nageslacht van onze Pebbles. Hoe lief kittens ook zijn, ook die worden natuurlijk groot ….
Jeroen en Martijn zouden het liefst wel een nestje willen hebben. Ik heb met ze afgesproken dat mocht ze toch zwanger zijn, de kittens geboren mogen worden. De dierenarts kijkt dit immers als eerste na voordat ze geopereerd wordt.
Decemberupdate van poes Pebbles.
Ze is nu ruim 7 maanden oud en woont alweer geruime tijd bij ons (vanaf eind augustus). We leren haar dus steeds beter kennen (en andersom natuurlijk).
Zo weten we inmiddels dat Pebbles absoluut geen schootpoes is. Ze is niet zo’n grote eter en vindt ook niet alle speeltjes even leuk. Ze heeft zelf de beessies (je weet wel van die AH-EK-actie van een paar jaar geleden) ontdekt op Jeroens slaapkamer. Dat is een groot succes. Ook rent ze graag achter een balletje aan en de spin aan een lang touw is ook favoriet.
Nu hebben we laatst ontdekt dat poeslief zich ook graag verstopt in een plastic tas. Ze wroet er ook in en rent dan met een rotgang in die tas door de woonkamer. Dat is een grappig gezicht.
We hebben in het voorjaar besloten om een poes uit te zoeken op Marktplaats. Omdat het wat onhandig was om een poes te nemen net voordat we op vakantie zouden gaan, hebben we de aanschaf even uitgesteld.
We zijn vrijdag 18 augustus thuis gekomen en maandagavond halen we de poes op. Snel geregeld dus. Ze is ongelooflijk lief en aanraken betekent dat de motor aanslaat. Ze is nu 13 weken oud dus een klein wolletje is het niet meer. De terugreis uit Naarden verloopt voorspoedig met poeslief en eenmaal thuis, voelt ze zich snel op haar gemak. Ze laat zich aaien, de kinderen spelen met haar en de hele tijd ronkt de motor.
We zijn weer vroeg opgestaan vandaag zodat we rond 09.00 uur in Rome kunnen zijn voor de stop and go bus, lijn 110 om precies te zijn. Als ervaren toeristen parkeren we de auto weer gewoon op straat en lopen naar een opstappunt. We installeren ons bovenin onder de overkapping.
Het valt ons al rijdende weer op hoeveel stukken oude muur we overal om ons heen zien. Rome is echt een en al openlucht theater met op bijna elke piazza een fontein! De kinderen kunnen lekker uitrusten en zien toch veel van alle oudheden. De bus heeft er zin in en omdat het niet druk is, zijn we sneller terug dan verwacht.
Vanochtend de wekker gezet om op tijd te vertrekken naar het plaatsje Marmore, ongeveer 80 km. ten noorden van onze camping. Hier bevinden zich de hoogste watervallen van Europa.
Marmore ligt in de streek Umbrië. We nemen eerst de A1 (de autostrada) en slaan bij Treni af om door de heuvels verder te rijden. In de plaats Treni staan wel 5 borden die allen een verschillende richting aangeven naar de Cascata delle Marmore. Het aloude gezegde dat alle wegen naar Rome leiden zal ook hier dus wel opgaan…
Eenmaal aangekomen parkeren we snel de auto en beginnen aan de afdaling. Eerst is het nog een wat suffe waterval maar zodra de sluizen worden open gezet (op vaste tijden, 2x per dag) genieten we van een prachtig uitzicht. Het water komt met een rotgang naar beneden denderen zeg! We dalen af en zien de waterval telkens vanaf een ander point of view. Je kunt ook door de zgn. Lovetunnel lopen. We worden echt kletsnat, heel leuk. En dankzij het tropische klimaat zijn we ook weer in no time droog. Het is ook lekker verkoelend om deze afdaling te maken. We hebbende kinderen nog maar niet verteld dat we straks ook weer een keer omhoog moeten 😉
Jeroen en Martijn ontdekken ook nog een grote kikkerpoel.
Bijna beneden aangekomen zien zien we een groepje mensen staan met helmen op en peddels in de hand. Ze gaan raften. Helaas moesten wij net de bocht om en toen we beneden aankwamen, was de groep al vertrokken.
Even wat lekkers genuttigd en daarna weer omhoog geklommen. Iets van 165 meter dus dat viel nog wel mee. Toen op zoek naar een Trattoria bij het lago Albano. Er was maar 1 medewerker die wat Engels sprak, dat is dan wel erg leuk. En omdat Marco een biertje (660 ml.) had besteld, aan mij de beurt om terug te karren door de heuvels, hmmmm wat een gehaast zeg van die Italianen of was ik nou zo traag……
