Auteur: Marco

De vierde en laatste dag, de dag van Cuijk en natuurlijk de Via Gladiola richting de finish.
Vandaag hebben we weer de late start en vertrekken we rond 6.00. Er zijn duidelijk minder studenten om ons uit te juichen dan op een dag van een vroege start. En mogelijk zijn de studenten na een week feesten ook wel een beetje moe 🙂

De eerste paar kilometer van dag 2, 3 en 4 zijn hetzelfde, dus die komen bekend voor. Vervolgens richting Overasselt. Het tempo is me net wat te laag dus ik verlaat Joost en Erik, om alvast koffie voor ze neer te zetten bij het NXP rustpunt. Tot mijn verbazing loopt Erik gewoon achter me, hij heeft een goede dag en dat is te merken aan zijn tempo! Sterker nog, we zijn de hele dag met z’n tweeën verder gegaan.
Na de rust verder van de dijk naar Linden, waar het hele dropje in het thema staat van film.
We gaan door maar we laten Joost achter want hij moet even een powernap doen. Vlak voor Cuijk stoppen wij ook even voor gratis yoghurt en een ei. Altijd goed voor de extra energie.

Vorig jaar begonnen en nu weer op het programma: een hotdog net na de pontonbrug bij Cuijk. Het idee was ook om Joost daar weer op te pikken maar ineens zit hij een flink stuk voor ons, het moet niet gekker worden. Wat een gekkenhuis weer in Cuijk weer trouwens, het bevordert de doorstroming niet maar het plezier wel.

Tussen Mook en Malden slaat dan toch de regen toe: er waren de afgelopen wel wat zware wolken maar tot nu toe waren we de dans ontsprongen. Nu waren we dik aan de beurt en moesten de poncho’s tevoorschijn getoverd worden! Ineens was het wat rustiger op straat met zowel wandelaars als toeschouwers. Maar ergens bij Malden kregen we in de werkelijk stromende regen een biertje van een ex-collega van Erik.
Gelukkig konden we met z’n drieën schuilen in het rustpunt van de wandelbond. Het kost wat om daar in te mogen zitten, maar het was het weer dubbel en dwars waard.
We zaten nu vlak voor Malden, volgens een bord nog maar 5,7km van de finish. Sylvia had weer een probleem met de trein naar Nijmegen. Pas toen we zeker wisten dat we Nijmegen in zouden lopen als iedereen daar was, gingen we weer verder. Joost besloot de blaren te laten voor wat ze waren, goed he? Uiteraard stond Ingrid, samen met Bas en Marianne, bij Malden langs de kant. Weer een biertje, pffff.

En toen verder naar de finish die verder was dan het bord eerder had aangegeven, boeh. Maar dat vergeet je snel als je als het ware wordt gedragen door alle aanmoedigingen en high-fives. De regen was gestopt en alle toeschouwers waren weer teruggekomen. Maar ook de wandelaars dus de doorstroming was stroperig. Tussen een aantal Zwitserse pelotons (die echt de hele breedte van het parcours opeisen, je moet echt oppassen) liepen we de laatste kilometers en zo kwamen we rond 17.00 bij Marly, Sylvia en Paul aan.
Na het ophalen van onze medailles (wat een rijen daar zeg) zijn we met z’n allen naar “ons” cafe De Kluizenaar gegaan voor lekkere biertjes en avondeten.

En toen zat de week erop: afscheid nemen van elkaar, van onze kamer en hup de trein in (richting Utrecht ging het moeizaam).
De kamer is voor volgens jaar alweer gereserveerd, echt een toplocatie.
Erik en ik hadden halverwege de week het plan opgevat om volgend jaar weer eens een 50km te doen. Ik geef het niet veel kans, maar wie weet!

Vandaag dus alweer de derde dag, we zijn op de helft! Deze daag gaat naar Malden, Mook en via Plasmolen naar Groesbeek (en natuurlijk weer terug naar Nijmegen). De oplettende lezer weet dan al dat we ons ineens in heuvelachtig terrein bevinden. Al een paar keer hoorden we het nummer van AC/DC, Highway to Hell, dan weet je genoeg…

Het plan was om een uur na Erik op te staan en Joost en Erik ergens op de route weer te vinden. Dat lukte niet helemaal, ik was wakker en startte uiteindelijk maar een kwartier (oid) na hen. Bij de NXP kraam net voor Malden waren we als drietal weer compleet. Koffie naarbinnen en daar gingen we weer.
Ingrid stond nu in Malden (en daar slapen zij ook), maar ik had geen ruimte voor een extra versnapering dus ben doorgelopen.

In Mook ben ik bij Joost langsgegaan, was daar ook nog niet geweest dus een uitgelezen kans. Ik wist niet dat de heuvels ook al in Mook beginnen dus daar moest ik extra klimmen (niet heel veel maar toch).
Na Mook een heel stuk over de dijk naar Plasmolen en vandaar naar Groesbeek. De eerst klim was een feit. Had ik tot dan toe eigenlijk fluitend gelopen, nu begonnen mijn flippers toch echt wel een beetje moe aan te voelen. In Groesbeek zat Ingrid weer (wat een topper he?) en zaten Joost en Erik daar ook uit te puffen en bananenbrood te eten.

Het pluspunt van de KNWB was niet heel ver weg, maar toch 1 heuvel/klim verder dan verwacht wat tussen de oren natuurlijk niet echt handig is. We hebben een relatief korte stop gemaakt en net toen we wilden vertrekken kwam Joost binnen. Hij moest echter weer naar zijn blaren laten kijken (en er is meestal een aardige wachtrij), dus Erik en ik zijn verder gegaan, strijdend tegen moeie voeten. Was het heel. Vreselijk? Nee dat ook weer niet maar echt fijn was anders. Maar het helpt enorm als je in de laatste straten voor de finish weer wordt aangemoedigd door duizenden mensen. Weer allemaal in dezelfde kleur gekleed (rood was deze keer het thema), een super straatfeest.

Rond 14.00 waren we binnen, helemaal geen slechte tijd! Een biertje om het af te leren en toen we begrepen dat het nog wel ruim een uur kon duren dat Joost binnen zou komen, zijn we naar ons hok gegaan voor een powernap.
Uiteindelijk zijn we weer naar de Wedren gegaan om met Joost zijn goede binnenkomst te vieren.
Om half vijf zijn Erik en ik naar de “rode” straat gegaan om daar de laatste wandelaars moed toe te juichen. En dat helpt echt hoewel een enkele wandelaar er niets van moet hebben om door een haag van mensen te moeten lopen 🙂 De laatste loper die de finish heeft gehaald moest zwaar ondersteund worden en eenmaal op de Wedren was er aardig wat EHBO om haar heen toen ze voor pampus op de grond lag. Ik weet nog steeds niet wat ik er van moet vinden. Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat ze het morgen gaat redden…

En nu is het half negen. We gaan slapen (psssst, Erik slaapt al terwijl hij veel jonger is dan ik)…
Morgen de laatste dag alweer. Laren we aannemen dat we miraculeus weer voeten hebben vol energie!

Vandaag de late start, dus “pas” om 5.45. Bij de start stond een 50km loper die duidelijk net de kroeg uitkwam, niet helder was en dus al twee startgroepen had gemist. Of hij het vandaag gehaald heeft betwijfelen we.
We gaan eerst waar naar het zuiden, om vervolgens westwaarts naar Wijchen te gaan. Nu hebben we de NXP kraam wel gevonden voor lekkere koffie en wat rust voor onze flippers. Ingrid zou ons deze keer in Wijchen opwachten maar omdat we eerst een flinke lust om Wijchen heen maken heeft ze twee uur op ons moeten wachten.

Lees verder “Vierdaagse 2023 dag 2”

Met nog een goed gevulde maag van het heerlijke eten bij Claudius is het dus vandaag de eerste wandeldag. De zogenaamde dag van Elst, we gaan naar het Noorden, de Waal over.
We starten met z’n drieën om 4.45 (echt) vanaf de Wedren. Na de Waal gaan we rechtsaf de dijk op, we lopen dus met de klok mee. Het NXP kraampje met koffie ed liet nogal op zich wachten, maar daar was Ingrid de reddende engel met wat zelfgemaakte boterkoek en drinken. Ze kreeg dan ook direct de titel Harf vrouw van de dag! Overigens was dat bij Valburg.

Lees verder “Vierdaagse 2023 dag 1”

De Vierdaagse houd ons vanaf januari al bezig: rustig de training opstarten, inschrijven in februari, een Voetstappenpad lopen als training ergens in mei. En ook alweer traditie is een lang weekend met Marly, Erik en Sylvia waarbij de mannen 2 dagen wandelen en de vrouwen shoppen (oh ja, en fietsen). Dit jaar zijn we ten oosten van Aken (Duitsland) neergestreken om die enorme bruinkoolmijnen van dichterbij te bekijken en we hebben in het noorden van de Eiffel gewandeld (oef wat een hoogtemeters).

Vorig jaar was ik zo onhandig om een Kennedymars te lopen en een dikke blessure op te lopen. Dit jaar lijkt alles OK, maar snel afkloppen…
Hoewel Erik getraind heeft door de 50km is hij heel stilletjes overstag gegaan en loopt hij met Joost en mij de 40km. Overigens hebben we vandaag al plannen gemaakt voor volgend jaar en de verwachting uitgesproken weer een 50km te doen. Ja ja, de lat ligt nu al hoog!

Ik zit dit nu op onze kamer boven cafe De Kluizenaar te schrijven. We zijn dus alweer voor het derde jaar te gast bij Sam en zijn vriendin. Perfecte locatie en niet alleen omdat lekker bier en eten heel dichtbij is. Ook de Wedren waar we starten en finishen is 10 minuten lopen, net als het centrum waar de feesten zijn.

We zijn dus een dag eerder (gisteren) in Nijmegen aangekomen en dat is met opzet: zo kunnen we ons onderdompelen in de feesten. Gisteren hebben we Lijn 7 uit Eindhoven, Piano & Co, Ramkot uit België en De Heeren van Aemstel band gezien en vooral gehoord. Ramkot was weer te gek en een bewuste keuze , ik had ze al twee keer gezien in “mijn” Vorstin. De rest was bij toeval, een greep uit de 50 podiums die in de hele stad staan!

Gisteren wilden we ons ook inschrijven maar de rij was ongeveer twee uur wachten. Dat is natuurlijk zonde van de bier-tijd… Vanochtend ging het in een paar minuten, en nu zijn we dus weer de trotse bezitters van een geel bandje voor de 40km. En we zijn gladiolen met de vroege starttijd op dinsdag en donderdag om 4.45 (ja je leest het goed). Woensdag en vrijdag hebben we dus de late starttijd van 5.45. Het weer is prima: 20-24 graden en kleine kans op een verspreide bui.

Straks zien we Joost en Ingrid ook op de Wedren, als hij zich inschrijft. 

Vanavond traditiegetrouw eten bij Claudius, deze keer met Rene, John en Sunny (die laatste twee met Vierdaagse ervaring)!

Vandaag stond nog een stukje in de Volkskrant over langeafstandsloper wandelingen. Oa dit: “Het mentale aspect is volgens kenners ‘80 procent van de uitdaging’. Best herkenbaar eigenlijk. Zo zijn ook steevast de laatste 5km zwaar, welke afstand je ook loopt. Maar goede voorbereiding is ook belangrijk, om je lichaam te laten wennen aan de zware inspanning en de repeterende bewegingen.

ChatGPT weet daar ook iets over: “Als je je niet goed voorbereidt op de Vierdaagse van Nijmegen, kan het moeilijk zijn om de tocht uit te lopen. Wandelen is een intensieve activiteit die veel uithoudingsvermogen en training vereist, vooral als je vier dagen achter elkaar wandelt. Als je niet voldoende traint, kan hij te maken krijgen met spierpijn, blaren, uitputting en andere problemen die het moeilijk maken om de tocht uit te lopen. Het is belangrijk om te onthouden dat de Vierdaagse van Nijmegen een zware uitdaging is die veel voorbereiding vereist.”

Ook dit jaar staat de Vierdaagse van Nijmegen op de planning. En surprise, niet alleen met Erik maar ook met Joost!

Lees verder “Vierdaagse 2023”

De laatste dag, de route voert dan door Cuijk en via Mook en Malden naar de Via Gladiola!
Omdat we deze dag (uiteraard) met z’n tweeën willen finishen, sta ik niet op en laat het privilege van een vroege start voor wat het is. We starten dus gelijktijdig. Lees verder “Vierdaagse 2022: dag 4”

Vandaag waren de zevenheuvelen traditiegetrouw onderdeel van de tocht. Voor ons meestal de zwaarste dag en we vroegen ons af of dat nou door die malle heuvels komt of omdat het de derde dag is. Want deze editie is dag 1 niet doorgegaan: zou dan pas vrijdag onze zwaarste dag gaan komen? Lees verder “Vierdaagse 2022: dag 3”

Knetterheet op onze kamer, dus slapen ging niet bepaald echt goed. En ondanks dat we hier nu als het ware al een dag extra rondlopen. Toch wel die spanning van de eerste wandeldag. Kortom, ik was ruim eerder wakker dan de wekker en was lekker vroeg op de Wedren. Daar kwamen zelfs nog 50km lopers aan die nog moesten starten! Lees verder “Vierdaagse 2022: dag 2”

Dit is dus de dag die geschrapt is vanwege de hoge temperatuur. Terwijl ik dit schrijf rond 13.00 uur is het al 32 graden, pffffff. Lees verder “Vierdaagse 2022: dag 1”

Dit jaar is alles anders: geen vierdaagse maar een driedaagse. Het is al een paar dagen duidelijk dat het dinsdag erg warm gaat worden: temperaturen rond de 38gr, da’s best veul. De organisatie heeft op zondag besloten de eerste loopdag volledig te schrappen.
Lees verder “Vierdaagse 2022: dag 0”