Reis naar Jetrichovic

Woensdag 28 juli
Vandaag om 06.00 uur ging de wekker om op weg te gaan naar Jetrichovic (klein Zwitserland) in Tsjechië. We hebben dit pas afgelopen zondag bedacht omdat ik nog niet wilde vliegen in deze Coronatijd. Martijn is net terug gekomen uit Albufeira, Portugal en heeft waarschijnlijk onderweg in het vliegtuig Corona opgelopen.

Afijn, hij is in quarantaine gegaan op zijn kamer en werd op zijn wenken bediend met eten en drinken en tussendoortjes. Geen slecht vervolg van zijn vakantie :-). 

Daarom hebben wij besloten om toch met de auto op vakantie te gaan. Eerst dachten we aan Nederland of België maar door de heftige overstromingen in België gooide dat roet in het eten. Toen kwam Noord Duitsland en de Duitse waddeneilanden als ideetje naar boven maar als we dan met de auto zouden gaan, zou het ook wel leuk zijn om een land te bezoeken waar we nog niet eerder waren geweest voor het echte vakantiegevoel. En zo kwamen we erop om naar Tsjechië te gaan. Maar ja zou dat wel lukken met onze enige echte Hyundai I-10. We wagen het erop. De weg voert ons het grootste gedeelte via Duitsland en bedroeg 787 km naar ons eerste hotel. 

De reis verliep voorspoedig hoewel we onderweg nog wel even twijfelde aan de auto omdat we een vreemd geluid hoorden. We zijn toen even gestopt bij Eine Tankstelle om alle banden te controleren omdat we het idee hadden dat daar het vreemde geluid vandaan kwam. Tja, er was niets te zien of te voelen dus toch maar op de Autobahn op gereden. Daar kwamen we erachter dat het wel aan het wegdek moest liggen. In Duitsland bestaat de snelweg uit zgn. Blokken beton en niet uit 1 stuk asfalt. Want zodra we een klein stukje op asfalt reden, hoorden we geen gek geluid. Hmmm…… We zijn inmiddels al een paar dagen in Tsjechië als ik dit schrijf en de auto doet het nog steeds :-).

En Marco heeft bij de eerste Tankstelle nog een paar Apple oortjes gevonden. Nou die kosten toch snel zo’n130 euro. Niemand in de buurt dus hij heeft ze maar mee genomen. Wat zal degene die ze is verloren balen zeg.

Ons eerste hotelletje is een wellness hotel in het plaatsje Jetrichovich (een km of 20 over de grens met Duitsland). Nou ja, een plaatsje mag je het niet noemen, het is gewoon een gehucht met een paar huizen en wat bouwvallen. Echt waar hoor, sommige huizen zijn zo verwaarloosd dat het wel spookhuizen lijken. En sommige huizen hebben ook een enorme rotzooi in de tuin liggen (oude tuinstoelen of stukken hout of oud gereedschap). Dat hebben we in onze laatste Amerika reis (in het White Mountains) ook wel gezien.

We eten de eerste avond in het gehucht in een eetcafe. Er zitten alleen maar Tsjechen in dit cafe en dat zijn voornamelijk mensen die overdag gehiked of gefietst hebben. We lachten ons rot om de prijzen op de menukaart en komen erachter dat de bediening nauwelijks buitenlands spreekt (en wij nauwelijks Tsjechisch dus). We eten ons buikje rond voor een habbekrats (8 euro voor een lekker bordje schnitzel met kartoffelsalad bijv). en lopen nog een rondje om nog wat beweging te krijgen na deze “autodag”. 

Morgen hebben we met de Belgen (Daniella, Idris, Juano en Miran) afgesproken omdat die stomtoevallig ook vakantie vieren in Tsjechië en niet eens zo ver bij ons vandaan. Hoe leuk is dat?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *