Maandag, de dag voor de eerste loopdag. Wel belangrijk want je moet uiterlijk voor 17.00 je startbewijs ophalen op de Wedren.
We (Erik en ik) hebben om 13.00 afgesproken bij Max de Surinaamse medicijnman waar we deze week logeren. Vorig jaar was het zo goed bevallen dat we hem nu weer hebben gevraagd om bij hem te slapen. Wat kan ik zo’n man bewonderen: geen enkele planning in zijn leven, alles komt goed, fantastisch. Wat zijn wij zelf dan eigenlijk overgeorganiseerd!
Dus ’s ochtends alles inpakken en komt de gezonde spanning al tevoorschijn: het wandelevenement van de wereld staat voor de deur en wij doen weer mee!
Tape voor de voetjes, waterzak, Tucjes, voeding, kleiding, te even om op te noemen. en natuurlijk de fiets want we wonen tijdelijk in het zuiden van Nijmegen.
Om 13.00 zijn we bij Max en die is weer helemaal happy met onze komst, twee flesjes wijn gegeven want de fles die we vorig jaar gaven was heel snel op. Na ons enigszins geïnstalleerd te hebben in onze kamer gaan we snel op de fiets naar de Wedren om onze startkaart op te halen. Het is daar weer een feest van herkenning. Grappig dat ze van jaar op jaar zo weinig veranderen. De plaatsen waar je bier kunt halen, de standjes van diverse sponsoren, alles staat op dezelfde plaats, why change a winnig team?
Direct daarna gaan we naar restaurant Claudius om alvast wat te drinken en een plaatsje te reserveren voor het avondeten. Het is nogal een vlees hut maar ze maken graag een uitzondering voor mij met een heerlijk stuk zalm van de gril. Als we tussen drinken en eten nog even de stad ingaan en naar huis, dan wordt de openstaande rekening met alle liefde voor ons geparkeerd voor de avond! Nou dat lukt in Amsterdam niet.
’s Avonds dus heerlijk gegeten. Ik denk dat we rond 22.00 de lichtjes uit hebben gedaan. Het was heel warm in de kamer dus uiteindelijk hebben we allebei nogal matig geslapen. Slaap of geen slaap: voor Erik gaat de wekker om 4.00 en die van mij gaat 5.00, aaaaaaaaahhhhh!