De laatste dag, de route voert dan door Cuijk en via Mook en Malden naar de Via Gladiola!
Omdat we deze dag (uiteraard) met z’n tweeën willen finishen, sta ik niet op en laat het privilege van een vroege start voor wat het is. We starten dus gelijktijdig.Na een paar kilometer heb ik Erik achter me gelaten. De NXP tent was op plm. 12 kilometer en zag ik Erik even later al weer verschijnen. Vervolgens zijn we weer ieder voor zich verder gegaan om elkaar uiteindelijk in de tent van de wandelbond weer terug te vinden en vandaar naar de finish te gaan.
Het was wat fris in de ochtend (start om 5.45) en bewolkt, prima wandelweer! De route gaat langs de Maas, dan door naar Linden en vervolgens naar Cuijk. Vooral daar is het hele dorp weer uitgelopen, staan werkelijk alle straten vol en brult de muziek je tegemoet! 🙂
Oh ja, we hebben wel wat wandelaars in vreemde uitdossingen gezien, maar we hebben het gevoel dat het wat minder was dan voorgaande jaren.
Vanuit Cuijk (via een pontonbrug van het leger) gaan we terug naar Mook en dan is het eigenlijk 1 lange weg naar Nijmegen.
Tussen Molenhoek en Malden komen ook de dertigers er bij, en tot mijn verrassing stonden daar Joost en Ingrid en Sepp! Hartstikke leuk dat ook Harf het begint door te krijgen dat aanmoedigen echt heel belangrijk is voor de zielige lopers! 🙂
Wat later hebben ze Erik uiteraard ook nog gezien.
Het was druk bij de massages in de wandelbond tent, dus Erik moest nu op mij wachten. Achteraf was dat niet zo erg want er waren problemen op het spoor en Sylvia, Paul en Simon hadden mega vertraging. Wat ook hielp was het lagere tempo van de laatste kilometers. De Via Gladiola is een mensenzee van toeschouwers, soms echt rijen dik. Uiteraard weer overal muziek en weer veel aanbod van koekjes, stengeltjes, dropjes en vanalles en nog wat.
Overmoedig hebben we onszelf ook maar op een biertje getrakteerd onderweg, hmmm (maar wat moet je er uiteindelijk nodig van plassen zeg).
Op het einde stonden mensen hier een daar zelfs op de daken, en was het enthousiasme zo mogelijk nog heviger.
En zo kwamen we aan bij de tribunes van de laatste kilometer tot de finish. Daar stond Marly om ons aan te moedigen! Wij liepen weer door om onze felbegeerde beloningen op te halen: Erik een 4 en ik weer een medaille voor de 5e keer.
Snel terug naar Marly waar inmiddels Sylvia en Paul gelukkig ook waren aangekomen (Simon was terug gegaan voor andere verplichtingen). We zijn ergens gaan zitten bij een bistro voor lekkere biertjes en lekker eten. Ook nu konden we weer laten zien dat de stad dan volloopt met feestgangers , werkelijk ongelofelijk wat een enorme hoeveelheid mensen. Die avond was ook de laatste van 7 dagen vierdaagsefeesten in de stad.
We hebben onze gasten daarna ons mooie onderkomen boven het café laten zien, hebben snel alles ingepakt en zijn we met z’n allen naar het station gelopen.
Einde van een bijzondere driedaagse met wilde weersomstandigheden. Weer absoluut de moeite waard, op naar volgend jaar!
dat heb je hem dan maar weer mooi geflikt.
Proficiat.
Thx, natuurlijk ook door jullie aanmoedigingen!
Zo je hebt het volbracht echt geweldig en gefeliciteerd namens ons.Nu hopen dat je voet gaat herstellen en dat je volgend jaar met twee gezonde voeten mag gaan lopen.
Nou dat zou ik ook fijn vinden, twee gezonde voeten. Maakt het wandelen een stuk eenvoudiger!
Nu eerst vakantie en je voeten rust geven.Laat Marly ze elke avond maar even goed masseren.
Ik zal het doorgeven aan de matroos! 🙂