Zaterdag 29 juli
Vandaag is er regen voorspeld en die valt dan ook lekker naar beneden. We hebben vandaag een reisdag naar Morar. We wilden liever op het eiland Skye logeren maar daar was niets meer vrij. Daarom een plaatsje op het vaste land uitgezocht zodat we met de ferry oversteken.
We bezoeken de Glenn Finan gereden waar de beroemde spoorbrug uit de film van Harry Potter staat. Je kunt een ticket boeken om met de trein naar Mallaig te reizen en weer terug. Maar omdat onze eindbestemming 5 minuten van Mallaig vandaan ligt, heeft dat weinig zin. En toevallig zien we dat vandaag de trein niet rijdt. Even rond gehobbeld daar en toen weer verder gegaan.
Ik had gelezen dat er een kabelbaan ging naar de berg Ben Nevis. Maar waar we ook kijken in Fort William, nergens een bord te bekennen. Ook Google Maps kan ons niet verder helpen. Na wat zoekwerk komen we uit bij een andere berg en ik vaag aan mensen of zij de kabelbaan weten naar de Ben Nevis. Nou dan kun je lang zoeken want die is er niet, hahaha.
Er is wel een andere kabelbaan waarmee je uitzicht hebt op de Ben Nevis. Aha dus zo zit het. Maar ja, het regent en de toppen van de bergen zijn in nevel gehuld. Hm, dan gaan we geen 50 pond betalen om naar boven te gaan.
Dus hup de auto weer in.
Eind van de middag komen we aan bij onze B&B in het “plaatsje” Morar. We rijden langs de Silver Beaches die zijn naam eer aandoet. Er kamperen ook diverse mensen in hun kleine tentjes op deze strandjes. Dat vinden wij echte bikkels hoor.
De B&B ligt er mooi bij en de hostes Claire heet ons van harte welkom. Zij tipt ons een heerlijk visrestaurant in Mallaig. Je kunt er niet reserveren en het is open tot 19.30 uur. Daarom meteen maar weer de auto in en op naar Mallaig. The Cabin is makkelijk te vinden omdat Mallaig een ini mini centrumpje heeft meteen aan de haven. We hebben geluk want een tafeltje voor 2 is er nog maar net. Het is druk en gezellig en het ruikt heerlijk.
Verse kreeft, verse krab, langoustines, visvangst van de dag, mosselen etc. etc.
De vrolijke ober helpt door ons door het menu en het is echt heerlijk. We raken aan de praat met de mensen naast ons die uit Glasgow blijken te komen. De Schotten blijken dus heel open te zijn en kletsen ronduit met je. Zij geven ons nog de tip van site highlandwalks. Daar maken we dankbaar gebruik van later.
De Glasgowers zijn op vakantie in eigen land en zijn ook wel eens in Nederland op vakantie geweest in Arnhem en Nijmegen. Ze vertellen over het Kroller Moller museum en dat zij daar ook gefietst hebben in het platte Nederland.En ook de ober is al eens in Nederland geweest in Utrecht (maar dat meer een kroegentocht, haha). De Glasgowers kennen Hilversum trouwens van de broadcasting.