Donderdag 29 juli
We hebben tussen 12.00 en 13.00 met de Belgen afgesproken in Hrensko. Marco en ik hebben die ochtend een mooie wandeling gemaakt naar de Pravika Brana en het Valkennest. Een mooie route die langzaam omhoog voerde met mooie uitzichten. We zagen ook veel gezinnen met echt kleine kinderen. Daar waren wij best verbaasd over. Dat zou je in Nederland niet snel zien. Ze zijn toch echt wel sportief hoor die Tsjechen. We zien ook veel mensen fietsen (de vele bergen op en af). En dat zonder E-bike! Petje af hoor.
En ook wel gevaarlijk vinden wij want fietspaden zoals in NL die kennen ze hier niet. We hebben zelfs een enkeling zien fietsen langs de snelweg. Echt gevaarlijk hoor.
Het weer is perfect voor de wandeling (graadje of 23 met wat zon en wat wolken). In de nacht koelt het af naar een graad of 14. Geen klamme nachten dus: heerlijk.
En we zien op onze wandeling opvallend veel mensen met een hondje lopen. Veelal kleine honden valt ons op. Nou, die honden zullen vast niet dezelfde leeftijd halen als Hollandse honden met al die steile hellingen (14%). En er was ook een mopshondje die ontzettend zat te hijgen en die hebben we de bijnaam de gromhond gegeven.
Rond 13.00 uur zien we de Belgen die een parkeerplaats zoeken. Daarna lopen we gezamenlijk naar de ingang van het Nationaal Park om eerst een stukje te wandelen en waar we verderop met de gondelbootjes verder varen door dit gebied. Helaas is de tweede bootverbinding gesloten dus dat stukje zien we nu niet helaas.
Na ons boottochtje eten en drinken we wat bij een typisch Tsjechisch stalletje zoals we er nog velen zullen tegen komen – FOTO –
De jongens hebben grote trek en proeven steeds meer stukjes van het broodje warme kaas van Daniella. Daarom nemen ze zelf ook nog maar een extra broodje, Ze gaan het zelf bestellen en dat is natuurlijk hilarisch omdat de verkoper geen Duits of Engels spreekt en de jongens geen Tsjechisch. Maar natuurlijk lukt het ze om wat te bestellen.
Het wordt een gezellige middag en Juano en Miran kun je er prima bij hebben.
De Belgen noemen de Nederlanders trouwens de Jahoren omdat we blijkbaar vaak “ja hoor” zeggen. Marco en ik moeten daarom lachen maar de komende dagen betrap ik mezelf erop dat ik inderdaad ook regelmatig “ja hoor” zeg :-).
Miran vond het wel wat ver lopen en uiteindelijk hebben ook zij de hele tocht wandelend afgelegd. Marco en ik hebben iets van 20 km gelopen vandaag. Toen we terug kwamen in het hotel mochten we de sauna en het zwembad nog een uurtje gratis gebruiken. Dat vonden onze spieren een uitstekend idee. En ’s avonds trakteren we onszelf op een lekker etentje in het hotel.