Vandaag komen Paul en Diana langs om een stuk mee te varen. We hebben ons vaarplan daarom aangepast en blijven 2 nachten in Woudsend liggen. We kunnen geen plekje reserveren dus we willen wel uiterlijk om 15.00 uur terug zijn in de haven.Een prachtige dag met zon, afgewisseld met een wolkje. We varen een rondje van ongeveer 3,5 uur. En weer ervaren we met z’n allen dat campinggevoel op de boot. Je vaart wat, zet een bakkie thee/koffie onderweg, ziet wel wat de dag je brengt. Omdat het zaterdag is, merken wij meteen dat het een stuk drukker is op het water dan op doordeweekse dagen. Ook wel weer gezellig en tegelijkertijd goed opletten.
Onderweg is het de gewoonte dat de schippers naar elkaar zwaaien. Dat doen wij dan ook trouw weer terug J. Het zou nu wel handig zijn om zo’n Japanse poes te hebben die automatisch de hele dag met z’n pootje zwaait. Af en toe voel ik met net koningin Maxima, haha.
We zien ook opvallend veel honden op de boten. Diana vertelt dat hun labrador Boris het ook altijd vindt om met z’n kop in de wind te zitten. Zij hebben een cabrio en dat blijkt Boris dus fantastisch te vinden.
Onderweg op een wat rustiger stuk op het meer, zet Marco de boot zowat stil, zodat Paul zijn drone kan gebruiken. Niet eenvoudig om op te stijgen (en later weer te landen) op een boot. Hierdoor krijgen we een heel mooi beeld van hoe wij varen en hoe de boot er dus uitziet. Goed idee van Paul dus! We appen dit filmpje ook naar familie en vrienden die op deze manier een goed beeld krijgen van onze drijvende La Vida.
Maar ai, een tweede keer bij het opstijgen van de drone (op een wat drukker stukje water in de buurt bij Woudsend), gaat het toch mis. Het opstijgen gaat niet goed en de drone komt met z’n propeller tegen de boot aan. Propeller stuk en dus niet meer bruikbaar. Gelukkig heeft Paul thuis nog wel reserve propellers.
In het plaatsje Sloten gaan we door een brug waarbij je 3 euro moet betalen. En jawel, hier komt de klomp aan te pas. De brugwachter gooit je dan een hengel toe met die klomp er dus aan. We vinden het (weer) hilarisch.
Tegen drieën varen we de haven bij Woudsend weer binnen. Maar de havenmeester denkt geen plekje meer te hebben. Hij gaat het even navragen op z’n fiets. Hij belt dan iemand die een vaste ligplek heeft en vraag of die persoon er die avond gebruik van maakt. Zo niet, dan kun je dus op die plek aanleggen. We hebben pech in dit geval. Maar de havenmeester gaat wat anders regelen. We mogen aan de zijkant van de haven aanleggen. Wellicht gunt hij ons dat omdat we gisteren al vroegen of we ook voor 2 nachten konden reserveren.
Daarom konden we de dag nog gezellig afsluiten met onze vrienden aan het terras met een Friesche borrelplank aan het water vlak bij de brug. Altijd wat te beleven daar. Van hondjes op de boot en kleine kinderen die zelfstandig varen tot oudjes van zeker in de tachtig waarvan wij twijfelen of dat nog wel verantwoord is…..