4daagse, auw

Dit bericht had dus “4daagse, derde dag” moeten heten. En maak je geen zorgen, we hebben dag drie gehaald. Maar het was pittig, echt zwaar. Voeten die vanaf ongeveer 30 kilometer zeer beginnen te doen, en dan moet je nog 20km…

Paracetamol was nodig om dat pijngevoel uit te schakelen, en dan gaat het lopen een stuk makkelijk kan ik zeggen! De benen zijn het probleem ook helemaal niet, maar die dekselse flippers gooien dus roet in het eten. Wij denken nu echt dat die 50km niet 25% zwaarder is dan de 40km variant, maar makkelijk 100% of zo mogelijk nog meer! 🙂

Hebben we dat er voor over is nu de discussie. Niet dat dat iets veranderd aan deze week want we zullen morgen weer 50km lopen en uitlopen. De vraag is of we dit volgend jaar weer zo nodig moeten doen. En het antwoord is nog geen volmondig “Nee”, maar alle voortekenen wijzen wel die kant op.

Maar wel weer een mooie dag. Niet te warm, lekker zonnetje, af en toe een briesje. En ook vandaag was de 50km lus, dus het stuk dat wij extra lopen tov de 40km, meer dan de moeite waard. En de feeststemming in oa Gennip was super! En we wisten al dat eigenlijk langs de hele Zevenheuvelen route er een bijna afgebroken feest is. De aankomst in Nijmegen, of eigenlijk de straten tot aan de finish, was weer fantastisch, en helpt de pijn echt te verlichten!

Erik is na aankomst nog even teruggelopen naar zo’n straat maar dan tegen vijven. De mensen in de straat doen echt hun stinkende best met aanmoedigingen om de mensen naar de finish te krijgen!
We hebben net lekker gegeten en gevierd voor de deur, zodat we geen onnodige meters hoefden te maken. Het is nu 21.00 en het wordt tijd om te gaan slapen. Morgen “even” die laatste 50km vollopen, al dan niet met pijnstillers. Het thuisfront kan ons in ieder geval aanmoedigen en ons de laatste paar honderd meter naar de finish schreeuwen!
En nogmaals dank aan de Harf’ers, voor alle WhatsApp aanmoedigingen want die zijn zeer welkom (en nodig).