Dit artikel gaat over wat ik in 2016 heb geschreven over mijn 1e vierdaagse, hoe ik er toe gekomen ben en de eerste belevenissen. Niet echt afgeschreven maar het geeft wel weer hoe het er toegaat bij het grootste wandelevenement van de wereld!
De Vierdaagse, proloog
Ik denk dat het met het Voetstappenpad begonnen is, het wandelen. De eerste keer helemaal ongetraind, uitgelopen maar enorme spierpijn! Volgende jaren wat meer van te voren gelopen en met steeds meer Harf meelopers. Heel af en toen zie je dan al iemand lopen met een rugzak met zo’n badge die trots laat zien dat ze de echte, de Vierdaagse van Nijmegen hebben gelopen.
Toen, zo’n anderhalf à twee jaar geleden wist ik het: die ga ik ook lopen. En waarom 4 x 50km lopen als het ook korter kan, mits ik 50 jaar of ouder zou zijn. Ik heb dus heel bewust gewacht tot ik de 50 was gepasseerd. Achteraf gezien had ik hem een jaar eerder kunnen lopen, want je mag 40km lopen in het jaar dat je 50 wordt. Een geluk bij een ongeluk want nu heb het jaar gekozen dat de 100e editie gehouden wordt, 2016.
Dat geeft direct ook een probleem: er is zoveel animo dat er geloot moet worden. Ik kies voor de route via de Via Vierdaagse, een club die aspiranten begeleidt om met een grote kans van slagen de eindstreep te halen. Wat duurder maar met gegarandeerde deelname!
Ook ingeschreven om te slapen bij een gastgezin in Nijmegen.
Alles dus goed geregeld, laat de training maar starten.
De Vierdaagse, dag 0
Vandaag is de dag, op naar Nijmegen om het startbewijs op te halen en het gastgezin te ontmoeten.
Tot deze dag heb ik me meer dan keurig aan het schema gehouden dat Via Vierdaagse gemaakt had. Het begon met doordeweeks 2 x 1 uur lopen en in het weekend 1 x 10km. Al snel werd het doordeweeks 2 x 1,5 uur lopen en ging de afstand in het weekend omhoog naar 25km. Een hele enkele keer moest je ook 2 x in het weekend lopen, meestal wel gevolgd door een rustweekend.
Ook waren we ingeschreven om de Rode Kruis Bloesemtocht in Geldermalsem te lopen. Daar komen duizenden wandelaars op af, het was dan ook de bedoeling dat je alvast wat kon wennen aan de drukte… Tot dat moment vroeg ik me werkelijk af of het wel zou lukken om de 40km per dag te lopen en dan ook nog eens 4 keer achter elkaar! Af en toe een blaartje. En dan al die uren die je er in stopt, pfffff, dat is een aardige opoffering. En natuurlijk weer het Voetstappenpad gelopen met nog meer Harf’ers dan vorige jaar: kleine Erik, Jan, Mathieu, Marq en ikzelf voor de hele afstand en Martijn, Marly, Sylvia, Frank en Astrid voor de halve afstand!
Maar de afstanden lopen op in de weekenden tot uiteindelijk 40km, met een weekend van 40 op zaterdag en 30 op zondag. De eerste 25km gaan dan met twee vingers in de neus, de laatste kilometers heb je hele moeie voeten, aaaaah.
Om het spannender te maken loop ik een maand voor de Vierdaagse op een vrijdagavond een lichte hamstringblessure op bij het jaarlijkse (tegenwoordig, voorheen AT&T en Lucent) Nokia softbaltoernooi. Ik kan bijna niet meer lopen! Zaterdagochtend direct naar de fysio gegaan: het been kan maar tot 90 graden strekken ipv het liefst 180 graden. Al met al doet de fysio wonderen, tezamen met de oefeningen die ik moet doen. Na twee behandelingen loop ik alweer bijna als vanouds, heel ver op de achtergrond voel ik nog wel wat. Wel heb ik mijn eerste 40km afstand hierdoor gemist en haal ik die in met 36km, ik verbaas me zelf.
Nog spannender? Tuurlijk kan dat. De laatste maand met de afstanden van 40km voel ik een pijn in mijn linker grote teen, ook is hij opgezet bij het gewricht van voet naar teen. Ik denk aan een ontsteking. Anderhalve week voor de Vierdaagse maar naar de huisarts gegaan en direct naar het ziekenhuis gestuurd voor een foto. Een ontsteking hoort namelijk relatief zacht te zijn maar bij mij is het dikke stuk bij de teen tamelijk hard.
De maandagavond daarop, precies 1 week voor de Vierdaagse, belt de huisarts dat het een getraumatiseerde artrose is: ik heb geen kraakbeen meer in dat gewricht en het harde dikke dat zichtbaar is, is botaangroei op de bovenkant van het bot. Zeer waarschijnlijk het resultaat dat ik ooit een keer mijn teen enorm hard heb gestoten, waarschijnlijk in Turkije. De bewegelijkheid van de teen is minder dan van de rechter en zal alleen maar minder worden…
Woensdag zit ik al bij de podotherapeut. Beste oplossing is een speciaal zooltje te maken om de voet en teen meer steun te geven, lees: te stabiliseren zodat de teen minder beweegt en belast wordt en de pijn minder moet worden.
Daar is dus geen tijd voor, wel past ze het zooltje van de schoen iets aan, iets meer stabilisatie.
En zo kom ik die maandag dus in Nijmegen aan. Ik ga uiteraard niet mijn teen kapot lopen maar laat het ook niet gebeuren dat ik voortijdig moet afhaken. Gewapend met oa Ibuprofen, pleisters, tijgerbalsem en andere zalfjes zal het me gaan lukken.
In totaal slapen er 4 mannen bij het gastgezin. Een Zweed slaapt apart en gaat de 50km lopen. De andere 3 mannen lopen 40km en slapen op 1 kamer. Na een korte kennismaking met Bep en Ton, gastvrouw en gastheer, ga ik met Erik en zijn vrouw op de fiets naar de stad om het startbewijs voor de eerste dag op te halen. Terwijl we nog aan het fietsen zijn realiseert hij zich dat hij zijn schoenen is vergeten! Zij gaan snel terug naar huis, Scherpenzeel.
Ik ontmoet op de Wedren Bianca en Jeannette. Bianca heb ik ontmoet tijdens een bijeenkomst van Via Vierdaagse. Zij woont in Utrecht en we hebben een aantal keer een flinke wandeling van het schema gelopen.
Het is inmiddels minimaal 25 graden en het bier smaakt ons prima. De aanstaande dagen gaat de temperatuur verder omhoog. Woensdag zal het kwik over de dertig graden gaan. Ik ben blij dat ik dan de vroege start heb, vanaf 5.00 uur.
Ik haal mijn transponder op bij HiTec, er worden namelijk foto’s van me gemaakt onderweg en ook is er een video beschikbaar op punten waar ik passeer. Ook koop ik een speciale sjaal die water verdampt zodat het lekker koel in je nek blijft. Een mooi shirt is helaas al uitverkocht, da’s pech.
Terug bij het gastgezin zitten we lekker te praten in de tuin en verzamelen we. Erik komt weer terug en Jaap is er ook. Vroeg naar bed, morgen heeft Jaap de start om 5.00 en Erik en ik om 6.00. Als ik alles klaar leg kom ik er achter dat ik mijn Via Vierdaagse wandelshirt thuis heb laten liggen. Ik kan een shirt lenen van Erik, enigszins toepasselijk van de Hilversumse City Run.
Slapen in een warme kamer, te vroeg volgens je bioklok en met “onbekende” mensen is niet echt bevorderlijk voor de nachtrust. De volgende nachten wordt het niet veel beter. Dat gecombineerd met het vroege opstaan doet me denken aan naar Frankrijk rijden aan het begin van de grote vakantie, en dan vier keer! Aaaaahhh.
De Vierdaagse, dag 1
En daar staan Erik en ik dan om 5.50 bij de start. Wat een mensen zeg! En dan te bedenken dat dit maar de helft is van de 40km lopers. De 50 en de 55km lopers zijn al om 4.00 uur gestart en de 30km start vanaf 7.00 uur.
De marsleider van voorgaande jaren heeft de eer af te mogen tellen voor ons en deze speciale 100e editie. Binnen een kwartier is ons polsbandje gescand en zijn we gestart, uitgezwaaid door een leger dronken studenten, fantastisch.
Deze dag gaat naar het Noorden, oa langs Lent en Elst. In Elst is alles blauw, de straten, de mensen en zelfs de kerktoren. De burgemeester staat in vol ornaat en neemt het defilé af. Eigenlijk loop je al deze dagen in een soort omgekeerd carnaval rond: wij zijn de optocht en tamelijk normaal en het publiek is verkleed en feest de hele dag door! Overal is muziek van zware dance beats tot heuse hoempapa orkesten. Ik loop werkelijk van de ene verbazing naar de andere en moet de hele tijd lachen. Militairen lopen niet echt braaf in het gelid, zingen wel uit volle borst, al dan niet schunnig.
Kinderen bieden van alles aan: stukjes komkommer, schuimpjes, tomaatjes, dropjes, zoute stokjes, af en toe fruit en vooral veel water. Veel mensen hebben de tuinslang boven een bak gehangen zodat je bv een handdoekje of een sjaal kunt drenken in de bak. Of je fles weer kunt bijvullen. Of gewoon lekker door de straal heen kunt lopen. De temperatuur is immers hoog.
Erik en ik lopen gelijk op. 1 korte stop gebruik ik om een pleister rond mijn blarende rechter kleine teen te plakken. De linker grote teen doet het prima, pijn valt heel erg mee. Hamstringblessure niet meer gevoeld.
Op ongeveer twee derde mag ik gebruik maken van het KWBN Pluspunt, een prettige bijkomstigheid van de Via Vierdaagse, Erik loopt alleen verder. Vandaag is er soep met croutons. Ook kun je er gemasseerd worden en is het Rode Kruis er voor blaren ed. Dat is allemaal niet nodig, de beentjes en de voeten doen het prima.
Tegen het einde komen we op de dijk bij Lent. Warm en smal. Ooit zijn daar twee mensen omgekomen door extreme hitte en is de rest van die editie van de Vierdaagse toen zelfs volledig afgelast.
De hitte valt mee, wel valt het tegen dat we pas de derde brug over de Waal nemen om weer terug te gaan naar het centrum van Nijmegen en naar de finish. Overigens hoor ik later dat er toch opstoppingen zijn geweest op de dijk bij Lent en de brug over de Waal. 4 mensen zijn opgenomen in het ziekenhuis, gelukkig zijn er geen doden gevallen.
Jaap en Erik waren natuurlijk al binnen. Wat smaakt een biertje lekker zeg na zo’n wandeling, een tweede ook! Jaap loopt overigens al voor de 7e keer mee, waarvan een keer met zijn zoontje. Hij is dan ook de profi van onze groep. Erik en ik zijn debutanten. Hij was enthousiast gemaakt door een vriend en besloot zich in te schrijven. Erik was ingeloot, die vriend niet…
Thuis vullen we een grote emmer met koud water voor de voetjes, hmmmm. Wat kunnen simpele dingen soms zo lekker zijn, haha. De Zweed komt doodmoe en met flinke blaren thuis. Iedereen betwijfelt of hij nog wel verder kan.
Met z’ n drieën gaan we naar een lokale Turkse snackbar en doen ons te goed aan een flinke pizza. Geen bier meer.
Ik voel een lichte hoofdpijn en neem me voor de volgende dagen nog veel meer water te drinken dan ik vandaag al heb gedaan. Schijnbaar was het onvoldoende.
Tijd om weer vroeg naar bed te gaan. De start voor de 40km woensdag is met een half uur vervroegd vanwege de hoge temperatuur, 30graden plus!